Vrienden vragen me dikwijls of ik het niet vervelend vind, dat de tuin mijn agenda bepaalt. Eigelijk laat ik de tuin mijn agenda niet bepalen, er is altijd een -voor mij- ruimte tijdspanne waarin ik bepaalde dingen moet doen. Helaas is er wel 1 uitzondering voor en dat is het frezen van de tuin. De zandleem zorgt ervoor dat ik in de zomer niet te veel water moet dragen, maar heeft het nadeel dat je in de lente echt wel moet kijken wanneer de grond droog genoeg is om te frezen. Enkele uurtje achter mijn 5pk-frees lopen vervangt een vol dagje spitten, maar het resultaat is een tuin die klaarligt voor het nieuwe seizoen. Vermits de volgende dag mijn spieren toch wel voelen dat het in het winterseizoen rustiger geweest is, trekken we maar even de keuken in. Vroeger ging ik ook al aan de slag met gele frambozen en vijgen, maar zoals Fuller zegt: "Good is not good when better is expected". Het laatste fruit van vorig seizoen in de diepvries krijgt zijn bestemming. De gele frambozen gelei knalt de frambozensmaak recht in je smaakpapillen zonder dat de textuur van de zaadjes de pret bederft en het schillen van vijgen tilt niet alleen de kleur, maar ook de smaak van je vijgenconfituur naar een hoger niveau. Maar het is niet alleen werken, dit is ook de periode van het jaar dat we kunnen genieten van een van de mooiste bloesems: de amandelbloesem. De bloemenpracht is een leuk tafereel wanneer je gedaan hebt met frezen of wanneer je een beetje stijf van het frezen door je tuin wandelt.
0 Comments
|
Archives
Oktober 2023
|