Nu de bonen in de hitte de geest hebben gegeven, de zomerwortelen, worteltjes bleken te zijn, is er plaats vrijgekomen om aan herfstteelten te doen.
Raapjes, radijzen, veldsla, winterspinazie, andijvie en chinese kool moeten binnen enkele maanden toch nog wat oogst uit eigen tuin opleveren. Ondertussen blijven we de aubergines, courgetten, paprika's, kerstomaten en tomaten oogsten en is de zomerprei bijna panklaar. Zo blijft de grond volledig bewerkt en staat de tuin samen met de wintergroentjes (witte kool, krulkool, knolselder, pastinaak) opgevuld. De siegerrebe druif werd al volledig geoogst en nu zijn we aan de blauwe druiven. De witte zijn ook al oogstbaar, maar kunnen nog even blijven hangen. De warme zomer heeft de oogst enkele weken vervroegd, maar genieten doen we zowiezo. De herfstframboosjes zorgen voor wat afwisseling in afwachting van de peren, appelen en de 2de oogst van de vijgen tegen half oktober. Kiwibessen hebben we ook dit jaar niet omdat de bloemen afgevroren zijn, maar wieweet volgend jaar beter.
0 Comments
,Wanneer we een hittegolf beleven, kijkt deze tuinier met gemengde gevoelens naar de hemelzon. Enerzijds rijps het fruit mooi, dankzij de warmite en zijn de vijgen, perziken, mirabellen en de eerste peren zoet.
Anderzijds krijgen wat planten in de groententuin het heel erg moeilijk; De bonen, die nrmaal goed tegen de droogte kunnen, hebben het opgegeven. Zelfs tomaten (de vroege soorten) verbranden aan hun struik. De aubergines voelen zich dan weer uitstekend in dit weer, net zoals het onkruid. Toch blijven we rustig plannen. Waar de bonnen nu als mistroostige droge stekjes staan, zal binnenkort de kervel, winterspinazie en veldsla gezaaid worden. Het fruit was overvloedig dit jaar. Van de appelbes hebben we voor het eerst gelei gemaakt. Voor het opkoken is deze tanine-rijke vrucht absoluut niet lekker, want de droge nasmaak doet alles verdwijnen. Bij het opkoken vermindert deze nasmaak zodat je een verrassende confituur overkrijgt die wat betreft smaak igt tussen bosbessen en bramenconfituur. Een geslaagd experiment. Toch is het receptje van het jaar deze van een gelei van cassis met stekelbessen. Beide bessen zijn normaal gezien enkel voor liefhebbers weggelegd, maar een confituur van een combinatie van beide is echt een topper. Kilo's fruit hebben we dit jaar al geoogst. Na 10kg (schaarbeekse) krieken, is deze tuinier gestopt met plukken, De vijgen zitten al boven de 10kg, en van de 100 perziken, hangen er nu nog 20 aan de boom. Ook de bosnessen en, stekelbessen en aalbessen leverden 15kg oogst op terwijl er nog genoeg overbleef voor de vogels terwijl wij op vakantie waren. De druivenoogst kondigt zich goed aan. De zon kon dit jaar door een aangepast snoeiplan, maar enkele druifjes verbranden en de Siegerrebe smaakt nu al superzoet. Het weer is zoals het is, en de natuur beschikt zoals ze beschikt, maar als indivuele mens, met respect voor de natuur tuinieren, is een concrete bijdrage die iedereen kan leveren voor het behoud van ons biotoop dat ons zo dierbaar is. Te veel zon,..... een mens wordt er zowaar filosofisch van. Blijf in u kot ? Ja, maar werk in uwen hof klinkt toch plezanter. Alhoewel de nachtvorst de bloesems probeert te bevriezen lijkt de schade wel mee te vallen. De corona-lockdown heeft er alvast voor gezorgd dat de tuin tijdig op orde geraakt is. Alle resterende groenten worden uit de tuin gehaald. De witte kolen, pastinaken enkele spruiten en nog wat selder vinden hun weg naar de tuin. Eerst alle gras en onkruid dat in de zachte winter toch gegroeid is in de tuin afvoeren. Vervolgens bemesten en de frees erin. Een uurtje later ligt de tuin er zaaiklaar bij onder een stralend lentezonnetje. De zachte winter zorgt ervoor dat het gras maaien 3 weken vroeger moet beginnen dan anders. De erwtjes worden gezaaid, de bloemkolenplanten worden onder een net geplant (anders zijn die duivelse duiven er met mijn planten van door). Ook de vroege slaplantjes zijn al sterk genoeg om tegen een nachtje koude te kunnen. De zaaibakken mogen de living in om aubergines, courgetten, tomaten, paprika's, koolrabis, knolselders en zo veel meer te laten groeien, naast de bloemen van mijn eega. Een insectenhotel dat al enkele jaren (ja, ik beken !) stond te wachten om afgewerkt te worden Nu is het een beetje stilte voor de drukke periode en kunnen we dus weer in de keuken aan de slag. De wittekoolsalade met pulled pork is al verorberd. Ik heb een bestelling voor perzikensorbet van mijn huisgenoten en het hazelnotenbrood viel al in de smaak. Een nieuwe lading vijgenconfituur mag gemaakt worden en zo geraakt de diepvries ook een beetje leger voor het nieuwe seizoen. Een gezonde geest in een gezond lichaam en goed eten.... de corona-tijden brengen ons dichter naar wat echt belangrijk is en wat we zo lang als normaal beschouwd hebben. Bij elke tegenslag moeten we het slechte aanvaarden (al kost het ons soms veel tijd), maar hebben we ook de kans om het goede te onthouden, Laat ons die kans grijpen, want zoals Gurdjief al zei: "alleen bewust lijden is zinvol". Na enkele tips zijn we wat gaan experimenteren met zuurdesem. Toegegeven eerst waren er enkele misbaksels, maar ondertussen hebben we de techniek onder de knie gekregen.
Zuurdesem is samen te vatten als bloem, water, zout en veel geduld. Omdat geduld niet de specialiteit is van deze hobbykok, hebben we iets gevonden wat het ons wat sneller doet gaan. Het resultaat zie je hieronder, maar dat zoiets simpel zo lekker kan zijn toont dat een beetje geduld de moeite loont. . Daarnaast zijn er heel wat slaatjes-recepten toegevoegd met een basisideenlijst en heel wat gewone en minder gewone combinaties. Ook hier werden heel wat recepten getest. De combinatie van smaken in je vingers krijgen geeft niet alleen een lekker resultaat, maar is een aanleiding om de nieuwe tuinplanning al op te starten. In de tuin is er nu toch alleen nog wat oogst en snoeiwerk. Winterprei, pastinaak, spruitjes en peterselie komen uit de tuin. De pompoenen liggen te wachten op hun verwerking, net zoals de hazelnoten en de okkernoten. Toch is het met de huidige temperatuursschommelingen hoog tijd om onze snoeitechnieken voor druiven te oefenen. Enkele en dubbele Guyot voor de blauwe druiven, cordonsnoei voor de Siegerrebe en de Muscat druif. Geduld is de moeite waard: in kennis, in smaak, in vaardigheden en in de wetenschap dat geduld beoefenen een fijne, maar drukke bezigheid kan zijn. Een hele tijd kon ik de website niet updaten, maar nu is het toch gelukt. Een hele zomer lang hebben we genoten van groenten en fruit uit eigen tuin. Perziken, wortelen, hazelnoten en tomaten waren de toppers van het seizoen, maar ook de erwten, frambozen, sla, look en munt gaven meer dan verwacht. Als we naar het najaar kijken, is er nog witte kool, pastinaak en walnoten in overvloed. Tussendoor was er nog tijd om in elk onderdeel recepten toe te voegen om de overvloedige oogst weg te werken. Ook werd het recept van de muntsiroop verbeterd. Het warme weer deed onze sorbettière draaien met wat nieuwe receptjes. Het was een kleurrijke zomer, waarvan de foto-impressie een mooie greep geeft uit het resultaat van de noeste arbeid. Mijn buurman vind dat ik "vroege grond" bezit. Waar iedereen nog aan het wachten is, is deze tuinier al in de weer om alles op tijd te starten.
Zo starten we het nieuwe zomerseizoen terwijl de sneeuw mooi uit de hemel dwarrelt. Het zaaien gebeurt uiteraard binnen, maar bepaalde planten hebben nu eenmaal veel tijd nodig om op te groeien. Zo is februari de tijd om aubergines, paprika's te zaaien zodat deze plantjes de tijd krijgen om groot genoeg te worden. Het uitplanten is pas na de ijsheiligen voorzien, dus nemen we binnen weer wat ruimte in. Bij het zaaien heb je soorten die (vooral) kiemen op basis van hoeveelheid licht waar er andere soorten zijn die vooral warmte nodig hebben. Basilicum is vooral een lichtkiemer waarvoor we nog een maandje moeten wachten, maar voor aubergines en paparika's kan het al net. Het is ook aan te raden om te zaaien in een ruimte die veel licht krijgt, want zaden hebben licht en warmte nodig. Je hebt ook zaden die niet zo gevoelig zijn. de eerste sla, bloemkool, pijpajuin en peterselie zijn dus ook al voorgezaaid. Het geeft een goed gevoel voor deze tuinier, Volgende maand snoeien we nog wat hazelaars en zaaien we de volgende lading. De nachtvorst is in het land en dat is het moment om de laatste oogst uit de tuin te halen.
De Brown Turkey-vijgenstruik heeft voor het eerst 2 oogsten opgeleverd. Opmerkelijk is dat het uitzich van de gerijpte vijgen heel erg verschilt. De eerste oogst geeft rozerood vruchtvlees en eerder een dikkere groene schil. Bij de tweede oogst kleuren de vijgen naar het paars met een felrood vruchvlees. De tweede oogst was minder overvloedig dan de eerste oogst, maar de 5kg vijgen waarop we niet gerekend hadden, smaken supergoed. Ook de smaak verschilt. De eerste oogst heeft een honingzoete smaak en met een bittertje door de schil, waar de tweede oogst duidelijk iets minder zoet is, maar wel een sterke smaak heeft. De schil van de tweede oogst heeft ook geen bitterheid meer. In de literatuur vind ik weinig documentatie van dit fenomeen, maar zo wordt deze website ook weer een beetje vollediger. De laatste gele frambozen zijn snoepjes voor boer en vogel, en die laatste is er ook met de sleedoorns van door. Aan de druivenstruiken hangen nog enkele kg's trossen die geperst worden. Het resultaat geeft een beeld van de warme zomer: de zomerzon zorgde voor veel suikers en een rijke oogst. In de groententuin worden de zomeroogsten beeindigd. De laatste courgetten en komkommers zijn geplukt. Ook hangen er nog enkele kleine aubergines en wat paprika's. Weldra beginnen we aan de wintergroenten: knolselder, gele koolraap, witte kool, spruitjes en enkele pastinaken.. De tuin is er klaar voor en binnen nkele weken kunnen we terug met de snoeischaar aan de slag. Na de droogte kwam de regen.
Terwijl we blijven genieten van mirabellen, druiven, tomaten, courgetten, komkommers en meer van dat lekkers zien we ook wat minder mooie elementen in de oogst. De tomaten en vooral de kertomaten barsten aan de struik. Minder mooi en rauw ook niet zo leuk om te eten door de manier waarop een tomaat zijn barst probeert te herstellen. Gelukkig hoef je ze niet weg te gooien, maar als je ze regelmatig blijft plukken, zijn ze perfect te verwerken. Ze zitten boordevol smaak en kunnen in een passata verwerkt worden. Heb je er te weinig oogst voor, dan is het perfecte moment gekomen om die smaakbom in je eigen ketchup te verwerken. De eerste paprika's kunnen hier ook in verwerkt worden. Een bijgerechtje dat in een half uurtje klaar is en je enkele weken proefplezier kan geven ! Ook gevallen fruit is perfect bruikbaar. De appels en peren die vallen, rijpen na en worden na enkele dagen rijp. Ze kunnen in de eerste verse moes van het jaar gebruikt worden, maar als je een sapcentrifuge hebt kan je een eigen drankje maken. Het is wat snijwerk om de slechte stukken weg te snijden, maar je krijgt er heel wat vitamientjes voor terug. Vitamientjes die de zomer afsluiten en ons helemaal terug klaar maken voor de routine vanaf september. Wij zijn er klaar voor. Deze tuinier is geen liefhebber van de activiteit water dragen. De meeste planten zijn daar immers beter zelf in. Door ze in het begin van het seizoen niet te veel water te geven gaan de meeste planten zoals tomaten, paprika's, spruiten, courgetten, pompoenen en bonen zelf dieper wortelen om op zoek te gaan naar water. Er zijn er natuurlijk enkele die meer verzorging nodig hebben. Komkommers, aubergines en kolen moeten een portie water krijgen af en toe. De bloemkolen heb ik opgegeven, hij heeft op een groeiseizoen 200l water per plant nodig, en dat zit er niet in met water te gieten door een hobby-ist. In de fruittuin is het eigelijk nog gemakkelijker. In de tuin hebben een deel van de frambozen en blauwe bessen het niet uitgehouden en hebben enkele jonge vijgestruiken hun bladeren afgeworpen, maar voor de rest is het voor de fruittuin tot hiertoe topweer. De perziken hebben het formaat van een pompelmoes en we kunnen een maand eerder genieten van de eerste vijgen. De notenboom, appelaars en amandelboom kreunen onder het gewicht, al heeft zoonlief met enkele welgemikte "Kevin De Bruyne"-afstandschoten de helft van de amandelnoten uit de boom geshot. Dat was nu niet de oplossing die ik in gedachte had. Na het harde labeur in de groentetuin is voor deze tuinier het oogstseizoen terug begonnen in de fruittuin.
Rabarber, gele frambozen, vlierbloesem, bosaardbeien en de vroege kersen zijn de eerste oogst van het seizoen. Voor de rabarber is het nu volop oogst. Met het receptje voor rabarberlimonade heb je een dorstlessende limonade en de uitgelekte rabarber is prima als rabarbermoes. Met de rabarber en een overschot aan frambozen die nog in de diepvries lag hebben we een straffe gelei gemaakt. De vlierbloesem is nog zo een superding, Uit enkele bloemenschermen komt een hoop vlierbloesemsiroop. De schermen, als je ze op het juiste moment plukt zitten vol smaak. Hier hebben we wat experimenten gedaan, want de meeste aanwijzingen spreken van nachtjes laten trekken van de bloemenschermen. Met mijn receptje ben je op 20min klaar.Supersnel en zeker vol van de enigzins subtiele smaak van vlierbloesem. Bij de kersenbomen deed het goede weer zijn werk. De vroege kersen waren rijp en de boom kreeg na de pluk zijn stevige snoeibeurt. Maar echt snoepen doen we van de gele frambozen. De takken van vorig jaar dragen nu nog een 2de keer vooraleer ze tot de grond worden teruggesnoeid. Na het onkruid wieden en planten van de tomaten, aubergines, courgetten, komkommers enz is het een mooie beloning. |
Archives
Oktober 2023
|